På toppen
Svartevatnet
Det er nok sant som det er sagt - dei fleste ulukker skjer i heimen. Sjeldan eg råkar ut for noko i fjellet av betydning. Anten vèret eller føret er no so eller so. Men heime på soverommet lurer visst farene til gagns. For etter å ha glidd på eit teppe, og køyrt ribbeina ned på sengegavlen, bresta eller braut eg eit kvart her og i brystet. Sjølvsagt vart det berre verre og verre nokre dagar, før det i dag tyktest noko betre. Så mykje er det i grunn ikkje å gjere med slikt. Det lyt legast av seg sjølv.
I dag tok eg meg iallefall ein tur på Toreheia igjen. I skodde, blåst, regn, hagl, rennefòk (har eg gløymt noko?) og fekk lufta meg. Så mykje meir er det i grunn ikkje å seie om det. Greitt både opp og ned, sjølv om forholda var elendige.
Ettermiddagen og det meste av kvelden har gått med til feiring av 14 årsdagen til Peter. Eg tok med han og tre av kompisane hans til Førde for eit par omgangar med bowling. Etterpå vart det pizza på Dolly Dimples. Svei vèret i føremiddag - svei lommeboka til kvelds. Ja, ja gutane var iallefall godt nøgde. Det var det viktigaste. I morgon er det berre å ta i mot slekta for feiring nummer to.
God helg !
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar