Nesten berre til foten eg såg i dag... |
Det einaste å skrive heim om er hjortane eg jamnleg ser oppe ved toppen. Like kjekt kvar gong å sjå dyra i sitt rette element. I dag tidleg var det 7 i flokken. Men no går dei så i eitt med omgjevnadene at du må heilt inn på for å sjå dei. Ja, med skodda i tillegg så måtte eg i dag ekstra nær. Kanskje difor eg såg dei. For no er snart alt så brunt og grått i landskapet at hjorten har perfekt kamuflasjefarge....
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar