På veg på Toreheia i kveld. Foto ved hytta til Lasse ....
Det vart eit par dagar kvile frå fjellet mandag og tirsdag. I går var det retteleg uvèr med sterk vind og snøfall. Vinden tok godt heime. I tillegg høyrde eg duringa oppe i fjellsida på Yndestadfjellet. Då er det like godt å ta livet med ro. For då er det eit himla liv i snøkaven der oppe...
Men i dag vart det strålande igjen. Og eg gjekk opp på Toreheia her heime. Og nok ein gong måtte eg lage ny løype opp i 15-20 cm nysnø. Spesielt opp til Rinda låg det mykje snø, også i siste stigningane mot toppen låg han djup. Det krev sin mann slike forhold. Godt ein er i nokolunde fysisk form....
Elles vart det ein fantastisk flott solnedgong igjen i kveld. Ved Krikavatnet vart hytta til Lasse opplyst av eit utrulig lys. Og frå lenger oppe i bakken gjekk sola ned nesten rett bak hytta. Det var litt av eit syn. Bilda fortel berre litt. I tillegg låg bakkane mot Toreheia i eit rosa skjer. Som eit mesterverk verdig. Det var som om solguden spelte opp på heile sitt register.
Med den puddersnøen som låg i bakkane, vart det eit vanvittig flott renn ned igjen. Men sjølvsagt havna eg på nasa i laussnøen nokre gonger så latteren ljoma i berglandet... Det løgnaste er egentleg når beina er så fulle av melkesyra at ein berre må ramle for at ein ikkje klarar å stå meir på føtene. Til og med frå Rinda rennde eg ned igjen i kveld. Men då hadde eg dilla så lenge med foto og snømoro at eg måtte tenne hovudlykta. Likevel gjekk det greitt ned over "kular og staup"... Kjempeflott tur!
Fra Toreheia 030310 |
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar