|
Frå aust (t.h) og Blegja |
Alt har si tid heiter det visst. Så også med å springe fjell. Og på mange måtar er eg glad for at eg har roa meg ned litt i sofaen heime. Kan sove middag for den del, utan å måtte renne på fjellet. Klisjèn er nok å finne ein balanse med det ein driv med. For mykje av det gode er sikkert ikkje bra det heller. Det kan jo gå mani i ting òg. Om så er tilfelle med serien under kan sikkert diskuterast. Spøken var jo på denne tid at ein kunne risikere at det kom folk i kvite frakkar og henta ein.... Under er iallefall turane på Eitrenipa sist det var fjelltrimpost. (Eg treng vel ikkje ile til for å seie at eg har vore her etterpå òg...:-)
|
Agnar på Leknesvatna |
|
Steinkald og forfriskande romjulstur |
|
Eit frose inferno ved Eitrefossen |
|
Påsketur med Vigdis |
|
Sillan og Ida |
|
Med fruen |
|
Ein heil bunch |
|
Lett poserande... |
|
Fin utsikt... |
+ to turar eg har hoppa over i farten....
Ja, ja så slik er det. Kjekt å sjå tilbake på. Eitrenipa står der oppe akkurat på same måten i dag som då (eg glytter opp kvar dag når eg køyrer forbi).... Men nokre nye vardar sette eg opp hi helga. Litt eldre i skinnet er vel vi levande. Men kva som skjuler seg under topplokket er nok det viktigaste. Uansett er det dagen i dag som tèl...! Og akkurat den kjem aldri meir att....
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar