... på Toreheia/Yndestadhøgeheia i ettermiddag. Utan eit vindpust var det nesten som i Tyrkia. Skikkeleg tørst vart eg òg. No er jo alt som heiter elvar inntørka, og stilleståande vatn freistar ikkje så veldig. Då må det vere krise.
Oppe under toppen begynte eg å tenke på kor mange gonger eg har helde på å fryse tærne mine forderva her om vinteren. I dag formeleg brann dei i staden. I same fotefara. Ja, det er eit herleg land. Og eit herleg liv.... Vi er heldige !
Oppe under toppen begynte eg å tenke på kor mange gonger eg har helde på å fryse tærne mine forderva her om vinteren. I dag formeleg brann dei i staden. I same fotefara. Ja, det er eit herleg land. Og eit herleg liv.... Vi er heldige !
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar