Maniac-byge

...etter ei maniac-byge...

Eg skulle køyre Peter og Andreas på fotballturnering i Askvoll i dag tidleg. Men no var Peter blitt sjuk, så då vart berre Andreas med til Askvoll. I det høve ville eg stikke ein rask tur oppom Blåfjellet. 

No vart det ikkje heilt slik nei. Det låg jo ein bra porsjon med snø oppover. Det var no so. Men då eg nærma meg toppen kom det ei slik grassat nordagbyge med kuling og snø at eg ikkje såg ein skit. Alt vart eit einaste gòv. Så eg fann meg likegodt ein stein og ville vente av byga. Den varde og rakk! Vinden hylte rundt øyra. Rennefòket piska kroppen. Og etter eit kvarter var eg sjølvsagt iskald. Ekstra klede hadde eg ikkje med. Så då la eg berre til palings ned igjen bakkane med drèvet midt i mot. 

Litt lenger nede fann eg att spora mine på veg opp. Så då sprang eg heile vegen til bilen igjen. I snø, sørpe og is. Når eg så kom dit, skein sola på dei kritkvite toppane bak meg. Det var ikkje heilt min dag. Fjellet ville ikkje ha meg. Så eg køyrde heim igjen...