Morgonsol

Morgonstund har gull i munn

Forsyne meg dukka ikkje morgonsola opp heime nett etter klokka 7.30 i dag. Eg trudde nesten ikkje kva eg såg. For første gong i år. Til vanleg er eg reist på jobb på denne tid. Men i dag, ein søndagsmorgon, var sola komen såpass høgt på himmelen at ho dukka opp medan eg var heime på morgonkvisten. Nydeleg!

Nydeleg er det derimot ikkje at Peter endå er såpass sjuk at han treng tilsyn. Halsbetennelse og pencellin... Men sidan eg ikkje kavar meg opp med fjelltrimmen lenger denne sesongen, fekk Olaug frie tøylar til å gå med Anne til fjells. Eg tek heller livet med ro og kosar meg med Bergens Tidende frå i går... Ja, så kanskje det blir ein joggetur i sia...:-)) Søndagen er vel meint til å vere kviledag, ikkje sant...? Og fjella står no der til neste gong lysta sprengjer på...