Vått og godt...

Foto heime frå tidlegare i veka
(bildet låg på brikka og same fila med bilder frå i dag)

Vardenova i midten. Heileberget t.h.

Sørover mot Sogn og Lihesten.
Blåfjellsåta og Blåfjellet i Holmedal

Det vart tur på Skålefjellet og vidare sørover til Hekkelfjellet i Holmedal i dag. Deretter vestover til Mannskaret og til Stongfjorden igjen via Brekka og Gjerdedalen. 

Det var vått. Ei sugande bløyte i motabakkane. Forma har nok dessutan vore betre, så det vart eit slit å kome seg til topps. Her oppe bles det isande kald nordavind. Eg bytte difor alt av klede på overkroppen. Når i tillegg sola stakk gjennom, kjendest raskt kroppen og psyken betre ut. Så eg gav meg i kast med det steinete og våte landskapet sørover til Hekkelfjellet. 

Vel, sol vart igjen avløyst av regn. Om att og om att. Det var eit løye vèr. Og etter å ha passert Siklabergvatnet på veg vestover mot Mannskaret, seig det i tillegg på med skodde òg. Eg valde difor å kome meg til bygds att via Gjerdedalen. 

Vått og godt heiter det visst. Haust er det iallefall i fjellet....!

Foto Skålefjellet Hekkelfjellet 281017

Video-kanal

Oktober i Stongfjorden

Her kan du ta ein kikk på video-kanalen min

Vandring i gull 2

Florø og Svanøy

 

Eg tok det heilt piano i gråvèret i dag tidleg. Vèrmeldingane synte litt betre ut over dagen. Det stemde på ein prikk. For då eg i 11-tida gjekk forbi Rinda på veg på Toreheia skein sola. Ok. Det var vind. Ganske sterk vind forbi Krikavatna. Bølgjene gjekk kvite på vatnet. Vidare oppover tok vinden òg godt. Men du verda kor fint det var då sola skein utover det brune landskapet. Florø lyste opp i sola i nord og Svanøya låg som ei perle nett nedom føtene. Kombinasjonen med brun vegetasjon, blå himmel og blått hav, er veldig flott. Ja, hausten er ei nydeleg tid.  

Etter å ha toppa ut, valde eg så å gå ned igjen via Yndestadhøgeheia. Då fekk eg vinden i ryggen. Sola skein over Stongfjorden og heim igjen frå der eg gjekk i himmelsjå over bygda og fjorden. Jammen flott denne ruta. Sjølve nedstigninga tok eg via Selda. Raskare det enn om Rinda når ein kjem denne vegen. Flott trimtur igjen!

Toreheia Yndestadhøgeheia 221017

Vandring i gull..

Litt i lè bak varden...

Moldura

 

Foto Hekkelfjellet 211017

Mot Dalsfjorden i sør

I dag gjekk fjellturen til Hekkelfjellet i Holmedal i lag med Olaug. Vi gjekk opp frå vassverket. Det er ei stund sidan eg har gått opp frå denne sida. Eg går mest opp i dette fjellområdet frå nord. Eg slepp å køyre då.... 

Det var eit nydeleg vèr på morgonen. Men ein relativt sterk søraust vind. Noko av grunnen til at vi valde denne turen. Vi fekk då vinden mot oss på toppen, medan det var ganske stille oppover. 

Elles var det eit fantastisk lys vestover mot Dokka og Moldura då sola stod opp. Vi gjekk i skuggen forbi Kleppenesstølen, Bogestølen og deretter Bakkestølen, medan sola skein over landskapet som gull vest for oss. 

Meininga mi var å gå nordover til Svarthamrane og Skålefjellet og ned igjen til Stongfjorden den vegen. Olaug skullle gå ned igjen til Holmedal. Men på toppen ombestemte eg meg. Det bles så kraftig at eg miste lysta. Eksponert som eg ville blitt for vinden heile den vegen. 

På veg til Holmedal igjen traff vi fleire damer på veg oppover. I tre puljer. Fleire som ville nyte denne nydelege haustdagen i fjellet. Eg sneik meg til eit bilde av Anne og Olaug.

The Glory of Autumn

The Glory of Autumn part 3 from gustav skaar on Vimeo.

The Glory of Autumn part 2 from gustav skaar on Vimeo.

Kveldsol

Eg tok med meg nokre fjellklede i bilen på arbeid i dag. På veg heim att kledde eg meg om på Osland, og gjekk inn på Middagsnipa. Før middag. Veret var fantastisk. Som meldt. Solnedgangen måtte berre nytast her ovanfrå. På denne tida av året går nemleg sola ned vest i havet for Stongfjorden. Då er utsikta her oppe frå Indrevågefjellet og Middagsnipa suveren. Og så fekk eg meg litt trim òg. 

Haglebyger vind og vått

Ut Stongfjorden med gløtt av sol på Stavenesodden

Eg var ein tur inn på Middagsnipa i dag. I veldig skiftande vèr. Eg fekk på meg eit par solide regnbyger. Inne på toppen ei skikkeleg hagebyge i sterke kulingkast. Eg fekk skifta på meg nokre tørre klede bak toppen i aust, og venta ut det verste av byga. Elles var det ein grei tur. Om enn noko sleipt og vått.  

Portafjellet og Vardenova i dag

Vara din utgang og din inngang

Tante Liv si båre

I går reiste vi syskene til Oslo med fly for å ta farvel med tante Liv, syster til mamma, som stille gjekk bort torsdag for 14 dagar sidan. Gravferda gjekk frå Vestre Aker Kirke. 

Tante Liv var innerst inne vestlending. Som Herbjørn. Sjølv om dei budde vekke. Oppvaksne på Guddalen og i Dale. Vestland Vestland av Sissel Kyrkjebø vart såleis sunge som solosong i kyrkja. Diktet "Ferjereiser" av onkel Herbjørn vart òg framført. Ja, presten Hjalmar Kjesvik er òg vestlending. Gift med ei Florø-jente frå Hovden. Han heldt ei god og til dels personleg tale for tante Liv. Og ute var det nydeleg haustvèr. Solstrålane laga gildt lys inn på båra i kyrkja. Vårt farvel til tante Liv vart til ei varm og minnerik stund. 

Ferjereiser

Mi første ferje i livet

gjekk alltid før bussen kom

Så eg budde på pensjonatet

på eit lite og trekkfullt rom

Og seinare har eg venta

på ferjer mang ei stø

No veit eg at timen og æva

er mest like lange i kø

Ein ventar alltid på ferjer

dei går og dei kjem som dei vil

Og framme og bak er dei like

dei går når du trur dei legg til

Mi siste ferje i livet

i begge endar har stamn

Men rutetabellen er ukjend

og ferja har ikkje namn

Herbjørn Sørebø

Etter gravferda var vi samla for mat og sosialt samvere. Dette fann stad i tante Liv sin stamkafè. Her fekk vi helse på anna slekt og vener av tante Liv. Spesielt kjekt var det å treffe Mari og søskenbarnet mitt Hallstein, kone og son til avdøde Herbjørn. Det var lenge sidan vi hadde helsa på.

Leif-Arne, Bergljot, Mildrid og mamma

Vestre Aker Kirke

Noko av bodskapen til presten kunne samanfattast i omgrepet "sorger og gleder hand i hand". Vara din utgang og din inngang. Liv og død. Og oppstandelse. Av livets merkverdigheita kunne dette ikkje betre billedleggjerast då eg i løpet av gravferda vart onkel att... Det var ei stund sidan sist no.... Caroline Miriam og Øystein Olav vart foreldre til ein gut. Vi var gjort merksame på at noko var på gong då mamma i løpet av natta før hadde fått ei tekstmelding. Her er difor eit bilete av eit nytt levande under og ei stolt mor - medan vi gøymer minna etter tante Liv i hjarta våre. 

Publisert etter løyve frå Øystein Olav

Staute merkekarar

John Lien og Jan Arne Lilletofte

På Osland i dag tidleg

 


Eg såg to karar ved Indrevågefjellet i dag tidleg gå i retning Middagsnipa på merkeoppdrag for fjelltrimmen komande sesong. Den nye opna i dag. Eg rekna med den eine var John Lien. Han har mykje med merking i fjella. Inne på Middagsnipa møttest vi. Det var rett som eg antok. John hadde med seg Jan Arne Lilletofte. (Det viser seg visst i etterkant at det var motsett). Vi pratast ei stund på toppen. Diskuterte mellom anna beste trasèen å sette opp merkestikkene dei hadde med seg. Siste stykket var nemleg best å få oversyn over frå toppen. 

Vest att mot Indrevågefjellet gjekk eg først. Eg rekna med den raude jakka mi var god å sjå der eg gjekk. Eg sette òg opp nokre vardar. Så no er løypa til Middagsnipa godt merka av stikker med refleks på toppen. No er det berre å sette i gong å gå for eigen helsevinst. Fjelltrimmen er eit godt tiltak i så måte. Takk til mellom anna John og Jan Arne som driftar merking. 

Foto Middagsnipa 081017

Kreta i oktober

Ja, då er haustturen til Olaug om meg til Kreta i år historie. Innhaldsrikt og kjekt. Vermessig var det alt frå styrtregn og vind til strålande solskin og varmt. Men det er klart det dreg seg til haust ved Middelhavet òg. 

Eg let bilda tale for seg. Hovudfila ligg til sist. Men eit lite samandrag av turen får eg koste på meg. 

Olaug har mange av sine i Bergen. Så etter å ha teke båten frå Askvoll fredagen, traff vi Kirsten (søster til Olaug) og Arnt. Flyet vårt gjekk ikkje før om kvelden, så vi hadde god tid i Bergen til kaffi og mat ute i det strålande vèret. 

Turen til Chania gjekk heilt etter planen. Vi sjekka inn på hotellet natt til lørdag. Torbjørn (son til Olaug) og Ingrid Anita og eit vennepar frå Sunnfjord skulle heim igjen frå Platanias denne dagen. Vi budde i Gerani, men ein kjapp taxi gjorde at vi fekk ein times tid i lag medan dei pakka seg ut frå hotellet. 

Lørdagen og søndagen var det heller dårleg vèr. Temperaturen var ikkje noko å seie på. Omlag 20 grader kan eg tenke meg. Men noko strandliv vart det ikkje desse to dagane. Vi valde heller å bruke søndagen i Chania. Til Chania reiste vi forresten ein kveld seinare òg då det var flott vèr og yrande folkeliv (sjå foto). 

Chania i fullmåne etter solnedgang

Chania 3/10 - videosnutt 

Chania oktober 2017

Onsdagen var Samaria Gorge dagen. Med avreise klokka 06, og der vi var tilbake på hotellet kl 21 om kvelden, vart dette ei lang dag. Men ravinen er verdt det. Den må berre opplevast. No gjekk vi ravinen i fjor sommar òg i ein heilt annan temperatur enn no. Og med mykje meir folk. Skal eg gå Samaria Gorge ein gong til vil eg gå om hausten. Det er klårare og kaldare luft då. 

Samaria Gorge oktober 2017

I utløpet av Samaria ravinen ligg Agia Roumeli. Ein strålande flott liten landsby. Unik i sitt slag med at innvånarane som ein gong levde i dalen lenger oppe no lever her. For når ravinen vart nasjonal park måtte folk flytte frå dalen. Dette var i 1962. Havet på denne plassen er berre utruleg flott. Krystall klårt og varmt. I motsetnad til nordsida av øya der vi kom frå var havet blikkstilt og mange grader varmare. Etter kva som vart fortalt hadde det heller ikkje regna her slik som på nordsida. Neste gong det blir tur til Kreta ynskjer eg meg til sørsida av øya. 

Torsdagen var vi igjen ved hotellet. I eit nydeleg og varmt vèr. Rikeleg med avslapping, mat og soling for eit par litt lemstre kroppar. Men i kveldinga tok vi lokalbussen til Kolymbari der vi åt fantastisk god mat på ein koseleg liten taverna kalla Diktina. Kreta på sitt beste. 

Fredagen var avreisedagen. Men flyet vårt gjekk ikkje før kl 01 om natta. Denne dagen var gråvèret tilbake. Om enn ikkje med noko regn. Så vi tok oss ein spasertur til Gerani sentrum, eller det som kan kallast det, og åt ferske bakverk frå eit innhaldsrikt utval av bakervarer på det lokale bakeriet. I kveldinga tok vi etter kvart den kjende lokalbussen til Platanias og åt middag. 

Flyreisa heim igjen gjekk heilt flott. Eg trur neppe det tok meir enn eit kvarter frå vi landa i 04 tida om natta til vi hadde bagasjen i hendene. Så praia vi næraste drosje og reiste til Torbjørn og Ingrid Anita i Fana for litt søvn. Deretter nokre koselege timar ilag med Marie (dotter til Olaug) som kom oppover, og dei andre, før Torbjørn køyrde oss til båten som gjekk til Askvoll 14.15. 

Håkon og Marie

Konklusjon: Ei veldig kjekk veke med mange nye opplevingar. Eg kan ikkje kome på noko anna negativt enn at vakta i sikkerhetskontrollen stal i frå meg solkremen eg hadde i handbagasjen. Men den var no nesten tom likevel....

Venepar av Torbjørn og Ingrid Anita

Vesle Håkon og Ingrid Anita i Platanias

Cat on a roof

Lokale folk i Chania og

Kolymbari 

  

Chania

  

Chania

Osia Maria kyrkja

 

 

Agia Roumeli

Hora Sfakia

 Bergen Kreta Bergen 29/9-7/10 

full bildefil