Maroder

Utsikt ut Dalsfjorden frå Fløien 22/4

Olaug brukar av og til eit uttrykk ho visst har lært av mor si der ho seier at kroppen er heilt "maroder". I dag var det min tur å bruke denne nemninga, utan at eg heilt visst kva det betydde. Så eg tok å googla det, og jammen fekk eg tilslag på "trett, utmattet, syk, arbeidsufør...". No var vel kanskje dette noko overdrive for min tilstand, men likevel var eg ganske trøtt i kroppen i dag tidleg. Det stod forresten i stil med skodda ute òg som hang nesten i fjorden. No er det vel diverre eit faktum at di eldre ein blir di meir tid treng ein til restitusjon. 

Nokre store sprett var det difor ikkje i dag. Vel, store og store fru Blom - at eg klauv opp på framsida (søraust) av Gjelsvikefjellet var kanskje litt galskap i seg sjølv. Men eg fekk berre så lyst å prøve noko nytt der oppe, etter ein roleg tur opp. For det var med naud og neppe eg ikkje gjekk meg i skorfeste. Og vegen opp som skulle bli kortare, vart både lengre og meir kronglut enn eg hadde tenkt meg. Ja, ja den som intet våger og så vidare.... Men det losna iallefall såpass at eg sprang heile vegen ned igjen... Så får vi sjå kor maroder eg er i morgon når kvardagen startar igjen... Det har jo blitt nokre turar i påska...:-)