Tung-lett-lett...

 Soloppgang på Calisfjellet i Kemer 19/7 klokka 04.47...

Det kjendest ut som eg hadde bly i fjellskorna opp til demninga i Rivedal i dag tidleg. Fatta det ikkje. Så seigt, så seigt. Rett nok hadde eg både GoreTex bukse, trøye og jakke på meg, men likevel... Reservane var visst ikkje på plass. Så eg gjekk som ein gamal mann oppover. 

Vèret var visst omlag som forma. Elendig! Det yra, og skodda fauk som slør over landskapet allereie før eg var komen opp til demninga. Stølsfjellet såg eg ingenting av. Det stod ein traktor i enden av vegen, men folk såg eg ikkje. Kven det var sin veit eg heller ikkje... Kanskje det var folk på Lisetstølen, eller nokon som var gådde til Nipebu...

Myrane nordover var søkk våte. Graset det same. Egentleg greitt å ha kledd seg skikkeleg slik forholda var. I starten på dei bratte bakkane og skaret opp skjønte eg at dette vart ei prøve. Skodda kom og gjekk som dansande spøkelser over nakkane. Eg beit tennene i hop og fekk tankane over på noko positvt. Tyrkia-Tyrkia der var det flott. Men var det ikkje flott her òg? Aqua Velva - livets vann. Så grønt, så grøderikt, som skapt for liv. Rivedal, flotte fjell, store lam, den beste og friaste luft ein kunne puste i... Hjartet slo, pulsen hamra, raske andedrag, neste steg, opp, opp.... 

Det gjekk lettare no. Komen opp i starten på det siste, bratte skaret. Bris med eit lett regndrev frå sør. Rivedalsstølane og Dalsfjorden kom til syne.  Dette gjekk jo egentleg veldig bra. Rart kor humøret stig når du nærmar deg toppen. Litt ekstra steglengde dei siste meterane og eg var oppe... Her låg skodda tjukk. Utsikta som er så flott til vanleg var det lite av. Det var berre å få namnet i boks og sjå seg tilbake same vegen. 

Det er glatt denne vegen ned når det er vått. Sleip lyng og gras i dei bratte hellingane. Med fjellsko som har passert 11 i livssyklusen, var det berre å ta livet med ro. Trass i dette langt framme i frontallappen, havna eg på rumpa og sklei nedover to gonger. 

Undervegetasjonen er i tillegg på sitt høgaste og tjukkaste no. Ormeblad, lyng og gras gjer det ikkje heilt enkelt å sjå kvar ein trakkar når det ikkje er sti. Våte, sleipe, kvasse steinar... Men med vit går det alltid greitt. 

Eg prøvde å springe over myra. Gav meg på det. For tungt. Tydeleg var råsa i det gjennomvåte graset der eg kom opp, så eg følgde denne til demninga. Og sprang her i frå til bilen.

Puh. Vått var det, men var eg sliten? Nei, ikkje i det heile teke. Nett komen i gang egentleg. Så eg fekk i meg ei banan og litt drikke, og køyrde til Askvoll for Siktanuten. 

Traff Turid V på parkeringsplassen. Ei god fjellgeit det. Kvinnfolk med tæl. Åleine på tur i d (en) væta og skodda. Ho hadde vore opp, og det var sjølvsagt vått her òg. Vi diskuterte litt sko, sidan eg bestemte meg for å gje blaffen og springe opp i Inov8 fjell-joggeskorna. Eg hadde røska av meg alt anna vått og klamt òg, og teke på meg shortsen. Litt regn og væte tåler ein då sommarsdagen.

Eg gjekk på oppover. Både for å halde varmen, og for at det var heilt annleis å springe slik naken... Så forfriskande. Så naturleg. Det var som eit ekstra cruisegir var kome på plass... Den positive kjensla av at det går fort, men har meir å gå på. Piece of cake opp den bratte siste bakken òg. På hovudet inn i tjukke skodda på toppen. Toppers! Namnet i boka og "så fort som eg torde" ned att dei sleipe bakkane. Herleg med Inov skorna. Sit (nesten) som støpt, men nokre av dei våte polerte steinane ned dalen er obs, obs. 

Det gjekk så lett som ingenting. Eg sprang ned heile dalen og langs elva til bilen. Ojj, det er godt å leve... Give me a banana...

Nokre snarturar

Med zoom mot Leknesvatna (dei to vatna som er nest lengst vekke) stod dette bildet i Firda på onsdag under eiga sak om kraftutbyggjing i området. Foto frå kanten på Blegja 24/7

Eg var oppom Siktanuten for fjerde gong i dag etter at eg kom heim frå Tyrkia. Eg har visst ikkje nemnt det her tidlegare. Ikkje det at det betyr noko særleg - det blir no somregel raskt opp og ned igjen langs den faste ruta. 

Eg traff vel Ingvar S på toppen etter Begja-turen 24/7, og slo av ein prat med han då, og Sigmund H med kona ein dag, men elles har det vore lite folk og sett. 

Vèret har vore ok med litt skodde, som i dag, men har faktisk gått opp i berre shrtsen alle gongane. Herlig det. Blir ikkje så varm. Held akkurat varmen når eg gir på litt.... Det er ein bra trimtur på Siktanuten sjølv om det ikkje er så lange biten...

Nabofjell

 Fanafjellet i kveld

Lufta stod nærast stille på veg opp på Fanafjellet i ettermiddag. Shortsvèr, men dels skya. Det var likevel både klamt og varmt. Temmeleg vått i bakkane. Ei og anna molte skein innbydande imot meg - på trass - i skogen av bærfrie blad. Frosten var nok hard midt i bløminga i år. Heiloen var der framleis. Ikkje så hektisk som tidlegare. Ungane var nok færne or reiret. Eit lam bræka sårt etter mor si. Var ho vekke? - eg såg ho ikkje - men då eg kom ned att var det stilt. Heipiplerka skvatt opp  framfor føtene mine - flaksa hit og dit...

Det er sommar i fjellet no. Gyldne tider. Leveleg for folk og dyr. Gløymt er den harde vinteren.

 

Fin kveld i Rivedal

Bilder frå Smørskornova i går ettermiddag

Bilde 3 viser Lisetstølen, Stølsfjellet og Hundeheia

Nettet mitt forsvann i går kveld. Alt såg tilsynelatande greitt ut med modem, router og den bærbare, så eg brukte ikkje meir energi på det, slo av heile sulamitten og såg EM i friidrett i staden. Kva medisin som var sendt frå oven i løpet av natta brukar eg heller ikkje kaloriar på, men faktum er at alt var i skjønnaste orden då eg slo på igjen utstyret i dag tidleg. Ja, det er ei forunderleg verd - "du tror det ikke før du får se det" - og mykje går over min forstand.... men det er i grunn greitt å bruke delete knappen oppe i den store harddisken før det blir for fullt òg!

Eg var ein tur til Rivedal i går ettermiddag. Smørskornova (682 moh) er i grunn eit passeleg mål her i frå etter ein lang dag på jobb. Inkludert pendling til Førde. Fint å kjenne at fjellivet gir meir energi enn eit teppe på sofaen. I berre shortsen gjekk eg opp vegen til demma på kraftverket, inn myrane nord i dalen og til oppstigninga frå sør litt utom Røyrbotnholten. Den greie, men bratte skåra opp. Som sug i føtene. Men der du brått har utsyn i alle himmelretningar. Til Skålefjellet, Førdefjorden og Indrevågefjellet mot nord, Portafjellet, Vardenova, Eitrenipa, Fossedalshengenipa, Blegja, Storehesten, Kringla m.m i aust, til Dalsfjorden, Flekkefjorden, Leite og Straumsnes i sør og Bakkefjellet, Dokka og Moldura i vest. Eit fantastisk panorama! Har du anledning kan du godt sitte her ein heil dag og late tankane gå....

Sauene beita fredeleg i sørhellingane ovanfor Rivedalsstølane og vestover mot Bakkefjellet. Dei er vane med meg, løftar såvidt hovudet når eg fær forbi. På lørdag gjekk det sauer heilt i skaret på Blegja, på over 1000 meter i reine steinura. Artig at dette er same rasen som trykkjer på grinda lenger nede og vil heimatt og ha mjøl. Eller kanskje det ikkje er same rasen? Sauer er vel gjerne forskjellige dei òg...  Nokre søkjer fjellet, andre heimebøen...

Ein liten trekk beit i den nakne kroppen då sola forsvann. I grenseland til at kulden beit seg fast. Det var langt frå dei 60 gradene i sola i Tyrkia forrige veke. Men gjorde det faktisk ikkje vèl så godt? Eg trur livskunsten må vere å ha det godt der ein er..

Ein springmarsj over den kilometerlange myra fekk sveitten av tyrkiske kaloriar til å sile igjen. Eg gav nokre mjølsøkjande sauer ved grinda eit venleg ord, og var fort ved bilen igjen. Eg vinka tilbake til Asbjørn som tok inn turrhøy til hestane for kvelden. På lasset vinka ei jente òg....

Livet er fint og fredeleg i Rivedal. Det er sjeldan grønare nokon annan stad...

Gjensyn

 Idyllisk på Fossedalshengenipa i dag...

Vi ser Eitrenipa og Blegja, der eg var på sistnemnde i går...

Eg var noko lemster og småforkjøla då eg vakna i dag tidleg. Hes og gruggen. Overgangen frå over 30 grader i 14 dagar til gudane-veit-kva-opp-i-fjellet i går var stor. Eg valde difor å putle med feriebilda mine, der eg publiserte nokre før i dag. 

Eg vart likevel noko rastlaus etter kvart. Sola skein og det gjekk berre ikkje an å sitte inne. Eg tok meg difor ein tur i Skjerlia, og gjekk på Fossedalshengenipa etter gamalt. Ikkje eit menneske å sjå i det fantastiske sommarvèret... Rart. Men det stod fleire bilar på parkeringsplassen ved Markavatnet, så det var nok folk på Nipebu. M.a. Agnar veit eg. Han hadde no forresten gjort ein kjempejobb, igjen, med planklegginga oppe på myra. Arbeidet såg ut for å vere ferdig. 

Godt å kunne oppleve stilla igjen... fjellvinden i håret, hjartet som bankar og pusten som går. Elles stilla...

Fra Fossedalshengenipa 250710 Utsikt mot Skjerlia frå austenden av Markavatnet i dag

Eit lite tilbakeblikk på ferien

Soloppgang frå Calisfjellet i Kemer, Tyrkia, 19/7 kl 05.03

Etter ein liten diskusjon i heimen, har eg funne ut at eg publiserer minst mogeleg av dei familiære bilda frå ferien. Både av omsyn til meg sjølv og familien. 

Eg vil berre kort nemne at vi hadde eit fantastisk flott opphald i Kemer i Tyrkia. 14 dagar med sol og ikkje altfor varmt. Vi reiste med Tyrkiareiser. Eg kan anbefale selskapet og småbyen på det varmaste. Leiligheita vi hadde hjå Viking Apart var heilt topp. Reingjort og med nye handkle kvar dag. Dei vaska t.o.m opp for oss. Suverèn service, vennlege og omgjengelege folk, eineståande mat (som viser igjen...:-)) og fantastiske sandstrender... Ein skriv og seier så mykje rart om muslimar og framande folk. Mitt inntrykk er at nordmenn i dei fleste samanhengar har særs mykje å lære av nettopp andre folkeslag og religionar. Kulturelt og historisk sett er vi ein ung nasjon som vart veldig fort rike materielt sett...

Vedlagt ligg likevel nokre linkar til naturbilder og video frå Calisfjellet (som eg var opp på fleire gonger grytidleg om morgonen då temperaturen var ca 25 grader), Phaselis, ein gamal antikk, romersk by der Aleksander den store skal ha bada, og foto av litt menneske og bygningar. 

Tyrkia er eit eineståande og spanande land som eg snarast mogeleg reiser tilbake til...

Calisfjellet 

Video Calisfjellet

Phaselis  

Nokre menneske

Gamle dagar

Bygningar
Strender

Sommar på Blegja

Vi ser mot Laukelandshesten, Synste Stauren, Heileberget, Kringla og Dale

frå kanten på Blegja i dag

 

Det vart eit kjekt gjensyn med Blegja igjen i føremiddag. I det flotte og klåre vèret gjekk eg berre i shorts og joggesko. Det beit rett nok godt i kroppen i skuggen under Rørviknipa. Dei få gradane her oppe kjendest sikkert ekstra kalde ut sidan det ikkje var under 25 grader der eg hadde vore dei siste 14 dagane... 

 

Turen opp gjekk forbausande lett. Sjølv om eg har skeia ut i matvegen den siste tida, og fått på meg noko ekstra ballast, kjendest dette ikkje særleg tyngande ut. (Litt karbolager kan vere godt å tyne på framover...:-))

På veg ned igjen ura fekk eg meg to kakk midt på høgre skinnleggen som svei. Bagatellar egentleg, men akkurat på beinet gjer det vondt. Det er lett å få seg slike hogg frå dei kvasse steinane her oppe i steinlandet. Spesielt ned igjen ura set det krav til balanse-kunst og gode sko.

Litt rart at ingen andre var å sjå på Blegja denne flotte dagen. Etter så mykje skitvèr i det siste burde jo fleire ha teke turen denne lørdagen.

Fra Blegja 240710

På gamle tomtar

Langevatnet i Holmedal i dag

Det er alltid godt å kome heim. Sjølv om det er aldri så godt borte, er det noko med "home sweet home"... Men kanskje likar eg likevel best der "Home is where the heart is" - akkurat den har eg tolka om til min versjon i meir bokstaveleg forstand. Eg trur det er viktig å trivast der ein er til ei kvar tid. 

Vel, slik var det iallefall i Tyrkia. Ein fantastisk flott 14 dagars ferie. No held eg på med å gå gjennom alt bildematerialet så eg er ikkje klar til å publisere det endå. Når i tillegg sola vart med meg heim igjen, blir det ei lita utsetjing av dette.  Eg er dessutan litt usikker på korleis eg skal publisere alle bilda.... 

Eg gjekk Fanafjellet - Smørskornova i dag tidleg for å samle tankane. Både om eitt og hitt. Det var fantasktisk å kome tilbake til dette grøne og flotte landet. Det er som natt og dag i forhold til Tyrkia iallefall. Så grønt og klårt som fjellet var i dag er det lenge sidan eg har sett det. Kanskje er forklaringa den fullstendige motsetninga eg opplevde der nede. 

Vedlagt ligg som vanleg nokre bilder frå turen. Som eit liten ingress til alt det andre som er på veg... så følg med!

Fra Fanafjellet_Smørskornova 230710

God sommar

Motiv mot Førdefjorden frå ryggen på Fossedalshengenipa i dag tidleg

I morgon reiser Olaug, Peter og eg til Bergen, overnattar der hos Arnt og Kirsten, og reiser vidare til Tyrkia torsdags-morgonen. Marie blir heime og passar hus og heim. Eg tok difor med meg eit par fjell i dag. Som farvel...

Eg reiste først i Skjerlia og gjekk på Fossedalshengenipa. Regnbygene kom og gjekk på morgonen. Men av ein eller annan grunn gav det seg akkurat då eg knytte fjellskoa der oppe. Og meir regn vart det ikkje. Heldig! 

Ved Øyravatnet åt  to store andefamiliar frukost på bøen mellom vegen og vatnet. Men dei fekk raskt farten på seg og pila mot vatnet då eg stoppa og knipsa eit par bilder. Stokkendene er av grasand-typen og det var jo tydeleg å sjå... Flott syn dette!

  Ein stokkandfamile beitar på bøen ved Øyravatnet

Det var veldig vått i terrenget oppover. Det sitla og rann overalt. Jammen måtte det ha regna ganske bra i løpet av natta. Plankane over myra ved Grunnevatnet gjorde si tèn. Det var raskt gjort å springe over. Skodda kom og gjekk oppe mot toppen. Når i tillegg sola gløtte litt gjennom òg, gav det ganske flott lys mot Kringla og Eitrenipa. 

Sola bryt gjennom skoddelaget ved Kringla

Steinryggen av konglomerat var glatt i dag. Tydeleg at Scarpa-skoa treng pensjonerast til hausten. Og ned igjen følte eg meg på glattisen. Det var med naud og neppe eg ikkje ramla på rumpa fleire gonger på steinen. Og den er som kjendt ikkje særleg god å lande på.  På heile sørsida av fjellet var det ingenting å sjå. Her låg skodda tjukk. Eg gjekk heilt bort på kanten av nordsida rett nedanfor toppen. Der er det luftig og fin sikt ned til Nipevatnet. 

Nipevatnet frå nordsida av Fossedalshengenipa

Det gjekk radig ned igjen, og eg var heime igjen i Stongfjorden i 10.30 tida. 

Eg tok meg eit par skiver og ein kopp kaffi og køyrde deretter til Askvoll og gjekk på Siktanuten. Geitene til Onar møtte meg i Eidsfjorden. Dei hadde det lite travelt, og såg ut til å nyte dagen. Vèret var no blitt mykje betre og sola skein. Eg gjekk berre i bar overkropp og ei joggebukse.

Geitene i Eidsfjorden

Det er fint opp gjennom Askdalen. Og reint idyllisk langs Prestelva. Vasstanden i elva her varierer mykje, og fell raskt opp og ned etter nedbørsintensiteten. I dag var det meir vatn i ho. Det gjer seg. Sikkert for småkjøa òg. I det siste har det nesten berre vore stilleståande pyttar igjen. 

Idyllisk ved Prestelva i Askdalen

Eg tok att tre voksne damer oppe i bakkane. Praten var lett å høyre. Sauene beita fredeleg i bakkane oppover. Det var fleire av dei heilt oppe på toppen òg. Verkeleg fint var det blitt no. Sola skein og det var vindstille. Alden, Heggøyna og Smelværet braut horisonten der ute i vest. Vakkert i sommarlyset. Eit snev av sommar iallefall...

Fin utsikt mot Alden frå Siktanuten

Eg sprang så ned bakkane og gjekk på rumpa i den bratte og gjørmete moldstien nedom toppen. (Nett som i går). Slo av eit par ord med damene lenger nede, før eg heldt fram resten av stien ned dalen til bilen igjen. 

Så nemnt i går blir det no ein liten pause frå fjella her ute. Kanskje oppdaterer eg bloggen frå Tyrkia ein gong eller to, men reknar med overføring av bilete frå mobilen er svindyrt. Så vi får sjå. 

God sommar til alle som kikkar innom turbloggen min. Det blir hyppige oppdateringar seinare, så følg med...

Fra Fossedalshengenipa_Siktanuten 060710 Stien mot Askdalen

Glad for billetten...

Varde ved Nipebu

Eg stakk som snarast oppom trimposten på Siktanuten i dag òg sidan eg skulle til Askvoll for å få tak i noko Euro. Det var 12 grader, skodde, regn, sleipt og vått.... (har eg gløymt noko....?)...! Første feiedagen min. Eg blir meir og meir glad for billetten som heng på kjøleskapet, sidan det ikkje ser ut til å bli annleis framover heller... Så onsdag blir det ein liten pause frå kjære fjell. Og bloggen sikkert oppdatert deretter òg. Men eg kjem sterkt tilbake...

God søndag

Motiv frå utløpet ved Atlevatnet mot Vagstaddalen.

Foto i går

Ellen og Odd (bror til Olaug) som er på beøk, tok turen til Værlandet/Bulandet med sykkel i dag. Olaug gjekk så med Anne på Fossedalshengenipa, medan eg tok med meg Peter på sjøen for å fiske. Så mykje fisking vart det ikkje. Eg veit kva tolmod guten har... Men dessto kjekkare var det for han å køyre båten. Og han lærte å bakke og gire. Etter nokre runder ut og inn fjorden, og litt "tylekøyring", var han meir enn nøgd. Og strålte som ei sol.... Så då var i grunn det meste av dagen hans redda...!

Vi reiste så heim igjen. Eg inntok horisontalen med avisa frå i går, og slumra deretter av i sofaen. Rimeleg rastlaus tok eg deretter ein rask tur til Askvoll, og gjekk med eg kunne på Siktanuten og sprang ned igjen. Tørt og fint i lendet. I berre joggesko. Jøsses, det gjorde godt. Turen i går kjende eg ingenting til. Herlig!

P.S. Eg fekk forresten ikkje tid til å blogge turen på same plassen fredag etter arbeid. Men det gjer no i grunn ikkje så mykje frå eller til...:-)

Ei fin runde...

Med utsyn mot nord under toppen på Fossedalshengenipa i dag tidleg

Eg var på plass ved Markavatnet i dag tidleg i 7.30 tida, og starta laurdags-turen med å gå opp på Fossedalshengenipa. Det var delvis skya og bra temperatur. Men det var tydeleg at det hadde regna ganske mykje om natta. Stien var gjennomblaut. Plankane som vi hadde lagt ut oppe på myra kom til sin fulle rett. Sjølv om ikkje heile jobben er unnagjort, er det veldig god hjelp i desse borda når det er så vått som i dag. 

På den vanlege plassen ovanfor ura nedom Krokavatnet merkar ein ofte vinden godt. Så òg i dag. Og det var godt å vere iført langbukse og ikkje shorts. Eg hadde kortbuksa i sekken, men den kom aldri på. Lenger oppover tiltok vinden berre endå meir, og på toppen bles det skikkeleg hardt frå sør. Eg plukka like godt fram hua òg. Knipsa nokre bilder og gjekk ned igjen same vegen. 

Fossedalshengenipa i dag tidleg

Eg svinga så opp nordsida av fjellet, og opp den vanlege ruta til Nipebu. På toppen av skaret kom vinden kraftig igjen frå sør. Her gjekk det ein del sauer og beita fredeleg i morgonstunda. I lia mot Markehengenipa gjekk det òg ein flokk. Kjekt å sjå sauer til fjells. Det blir nok gode lammelår og ribber av desse...

Under Fossedalshengenipa

Sidan det stod ei bil ved Markavatnet, rekna eg med det var folk på Nipebu. Og det stemde. For då eg svinga mot vest utom Fossedalshengenipa, og fekk utsikt vestover, var båten allereie komen på vatnet med to mann ombord. Eg såg dessutan folk utanfor hytta. Då eg sjølv kom ut var det fleire stykker der. Eg gav meg ikkje til, men var innom og skreiv meg inn som besøkande i protokollen. Agnar har lært meg opp til det...:-) Eg får høyre det hvis eg berre fær forbi utan å skrive meg inn...

 Nipebu og Fossedalshengenipa t.h. i dag

Eg heldt så fram vestover, gjekk ned til Atlevatnet og gjennom Vagstaddalen mot Rivedal. Det er flott jobb som er gjort med brua langs hammaren i vestre hjørnet av Atlevatnet. Agnar har jo vore med og jobba her òg... Hammaren er blitt veldig grei å passere no. Eg stogga litt i enden av vatnet, her elva renn så idyllisk ut og ned dalen, og fekk meg noko XL1 i skrotten og nokre rosiner. 

Utløpet av Atlevatnet i vest

Turen gjennom dalen gjekk raskt og greitt. Sjølv om her ligg ein del stein, som var noko sleipe av væta frå natta før. Ved vestkanten av Stølsfjellet tok eg over Rivedalselva og gjekk opp på Nigardsstølen. Det var litt kjaks å finne ein brukande veg gjennom skogen her, både før stølen og etterpå, for eg tok sikte på å gå opp skaret på Smørskornova. At det vart litt kamp med einerkavar og småbjørk var no so, mykje verre var det at ein sverm av fluger gjekk til angrep på sveitten min. Her nede var det lite vind, sola steikte og då var flugene der med ein gong. I hordar!

Motiv frå Vagstaddalen

I tillegg til flugene gjekk det seint opp det bratte skaret. Skaret kan no vere ei utfordring i seg sjølv, men no kjende eg at kroppen var begynt å gå tom. Eg kom meg likevel greitt opp på toppen. Men her tok vinden skikkeleg igjen, så eg fann ut at eg måtte gå nedom fjellet og finne meg ein lunsj-plass. Stor var undringa mi då eg opna boka på posten og såg at Vigdis hadde vore der for 10 minutt sidan. Eg måtte nesten le høgt, og såg meg rundt om eg såg nokon skapning som likna. Men den gong ei. Ho tok sikkert peiling på Boge-jota tenkte eg, det var ikkje min plan, så eg gjekk ned sørvest sida av fjellet. Her fann eg meg ein stille plass for vinden, og fekk i meg nokre skiver, drikke og ein kvikk-lunsj. 

 Ved Langevatnet i Holmedal følgde to forvitne lam meg nøye

Det gjorde godt med ein matpause. Eg følte meg raskt i betre slag. Og heldt fram vidare vestover mot Siklabergvatna ved å gå ned vanlege DNT-ruta forbi utløpet av Langevatnet og opp lia. Eg stogga ikkje på no før eg nådde ut på Fanafjellet ein liten time seinare. Også her bles det kraftig frå sør. No er eg van med at det bles godt her oppe i fjella, men likevel var det uvanleg kraftig til å vere midtsommars. Eg tok såleis ikkje rare stoggen her heller før eg tok ned den vanlege ruta til Stafsnes. Eg følte meg ikkje verre i beina enn at eg sprang det meste av vegen til fjorden, trass i ganske tunge fjellsko etter turen. Eg var ved vegen igjen presis kl 14, og hadde såleis brukt 6,5 timar på turen. 

 Ved toppen av Mannsskaret med utsikt mot Holmedal og Straumsnes

Flott og grei tur dette sjølv om det fine sommarvèret uteblei. Eg har nesten tilgode å hatt på meg shortsen i år. Det blir nokre likbleike føter som landar i Antalya neste torsdag.... (Det er berre å kjøpe seg solkrem med faktor 30 eller noko slikt...:-)) I Kemer blir det fjellfri med symjing i staden i 14 dagar. Og kanskje eit godt karbolager til hausten. Med lyst og guts for nye toppar...:-)

Fra Fossedalshengenipa_Nipebu_Smørskornova_Fanafjellet 030710

Motiv mot vest i Vagstaddalen

Flott sommarkveld

Fint på Fanafjellet i kveld

 

Då besøket vårt frå Oslo tok seg ein sykkeltur på Staveneset i kveld, vart det rom for ein rask tur på Fanafjellet for min del. Og for ein fin kveld det vart. Vindstille og bra temperatur. Ein nytelse å få litt trim og luft under vengjene. Og ikkje minst å få seg flott utsikt til sølv-havet... 

Eg kvapp godt då eg stod å fotograferte oppe på ein topp og ein hare brått sprang opp ved nokre steinar rett ved sidan av meg. Eg fekk han såvidt inn på eit bilde eit stykke unna då han stoppa. Det er første haren eg har sett i sommar. Artig! Elles sprang eg ned igjen slik som vanleg. Kjempegodt!

Fra Fanafjellet 010710