Joggetur i solnedgang

Ein ny dimensjon (1) av solnedgang 

Eg har egentleg fobi mot krafttlinjer,
men her var det faktisk ein viss dimensjon (2) over dei...

Det var ein nydeleg ettermiddag å kome heim til i dag. Med sola skinande inn fjorden og tørr asfalt, var eg ikkje sein om å knyte på meg joggeskoa. Så bar det vestover mot sola. I godt driv. Fantastisk. Nydeleg å runde ute på Staveneset i solnedgangen. 

Joggetur i solnedgang

I fjæra ved helleristingane

I dag stakk eg nedom helleristangane, der eit kvalkadavar hadde stranda i fjæra tidlegare i vinter. Som reine lottogevinsten for svoltne ørnar, ramn og kråke. Beingrinda spegla seg i det låge sollyset, og gav solnedgangen ein ny dimensjon. No trur eg neppe det var det som gjorde at det brått vart isande kaldt der i vinden. Lettkledd som eg var. Så for å halde varmn sprang eg til palings inn att. Men jammen var det godt at Olaug henta meg på Underset.... Nokon vår-temperatur er det visst ikkje heilt endå...

Joggetur i solnedgang