Ein dags pause

Utsikt frå sørvarden på Eitrenipa 14/12 mot Dale t.h. Vèrmannen ville visst gje meg ein pause i fjellvandringa. For vinden dundrar inn i Yndestadfjellet ovanfor huset i kveld. Ular så vi høyrer det godt innomhus. Eg veit kva det betyr. For synnavinden tek lite i Stongfjorden. I skjul som vi ligg av Skålefjellet, Størdalsstauren, Moldura og alle dei andre fjella på sørsida av fjorden. Men du verden som den tek det att oppe på fjellet på nordsida, som Toreheia og Skylefjellet og for ikkje å snakke om ute på Høgeheia. Slik som det er i kveld er det ikkje å feige ut og vere heime. For det er tryggast kan hende å ikkje leggja i veg... Eg har difor fått gjort litt indreteneste. I min terminologi handlar det mest om vask av fjellutstyr, ull og anna. Reingjering, smøring og impregnering av sko (fekk dei nye Lowa skoa i dag som måtte reimpregnerast før bruk), skifte av strikk i gamasjar og reinhald av vaskerommet/utstyrsrommet i kjellaren. Eg har ein "evig kamp" med fruen i huset om graden av odør i dette rommet. Min skala har ein del fleire grader enn hennar. Og av og til lurer eg på om gradene på hennar minkar. Eg har iallefall funne ut at terskelen ikkje er konstant. Kanskje avhengig av andre svingningar enn graden på sjølve lukta... Du skjønar, eg er ikkje så nøyen på om eg brukar opp igjen same undertrøya ein gong eller fire så lenge den er tørr. Så passe temperatur er her i rommet både for kle og sko. Utlufting òg. Men som de forstår ikkje alltid nok av det siste. No er sjølvsagt dette problemet ofte verre om sommaren. Det har jo òg medført at når eg skal hentast frå tur, er det med naud og neppe eg får lov å sitte på i bilen hennar. Som regel er det tryggast å ta stasjonsvogna mi i slikt ærend. Då kan eg trygt hive av meg det verste før eg kan setje meg i passasjersetet... Nei, eg har ikkje alltid forstått det female innslaget i familien. (Eller kvinnfolk generelt) Ho er så steikje nøyen på det som ikkje er så nøye... Og eg som alltid har trudd at damene likte litt lukt av mann...:-) Slik er det iallefall i dyreverda! Etter at ho begynte i hornmusikken, har eg til mi store lette forstått signalbruken noko betre. For når ho har teke fram trompeten, og eg høyrer denne ylinga utanomhus når eg kjem frå tur, er det klar bane... Då er terskelen for odør og anna på høgste punktet... Høgdepunktet i kveld vart den utvida sendinga av "Ut i naturen". Midt i blinken for Peter og meg. Flotte sjåarvideoar. Og ikkje minst unike opptak av blåbæretande ulv og bjørnesafari i Finland. For nokre fantastiske dyr... Skulle gitt mykje for å komme desse på nært hald i vill tilstand. Utan anna våpen enn kameraet altså! Eg likar dyr og rovdyr levande eg...